Vandaag onze certificatie papieren gekregen.
De M3 body is in een volgende fase gekomen. De laswerken aan de kooi zijn gedaan. Vandaag hebben we ons fotodossier samengesteld en alles is richting Custom Cages gestuurd om onze certificatie te verkrijgen. De las samples (waar trekproeven op worden gedaan) waren al een tijdje geleden verstuurd.
1000x dank aan Carl die zich soms in zeer oncomfortable bochten moest wringen om alles tot in de puntjes af te lassen! Ook al leken sommige plaatsen op het eerste zicht onbereikbaar, toch slaagde hij er steeds in een creatieve oplossing te vinden om de buizen vakkundig aan elkaar te knopen.
Zou het een vreemde hobby zijn … of gewoon bescherming om brandwondenvrij te blijven tussen de steeds krapper wordende ruimte met hete buizen?
We laten de keuze aan jullie 🙂
Het was weer even wachten op een update door de extreem drukke periode momenteel.
Gelukkig is er meer aan de M3 gebeurd dan aan de website.
De achterste driehoeken afkomstig via Heli Racing zijn inmiddels klaar en wachten om opgebouwd te worden. We hebben even de remschijf en klauw gemonteerd om al een idee te kunnen vormen.
Ondanks de bittere koude in de R-Box garage hebben we vandaag de laatste “buisjes” op maat gemaakt.
Het warmte-kanon moest overuren maken maar ondanks de geur en het lawaai konden we deze keer het gele monster meer dan apprecieren.
De verstevigingen voor de achterbrug zitten er ook in nu en we zijn volledig klaar om onze lasser los te laten.
Enkel de verstevigingen voor het diff, een buis tussen de achterste veerpoten en de gordel buisjes ontbreken nog maar hier moeten we eerst nog wat opmeet werk verrichten maar gelukkig zijn deze goed toegankelijk en kunnen we ze later toevoegen.
Men schrijve 11 januari 2012 iets voor middernacht. Het begin van een lang weekendje shoppen in de “UK”. Gewapend met een boodschappenlijstje van hier tot in Tokyo vertrekken Luc, Bart en mijzelve richting Calais. Omdat we deze keer pertinent weigeren de GPS te gebruiken hebben we nog even een tussenstop in de haven van Duinkerke ingelast.
Ondanks dat alle buizen geplooid en gelaserd zijn is er nog behoorlijk wat slijp en freeswerk om alles netjes te laten passen. Vooral de punten waar 3, 4 buizen samen komen maakt het een tijdrovende klus. Voorzichtig met een slijptolletje stukje per stukje wegfrezen en telkens passen blijkt de enige juiste manier te zijn. Langzaam maar zeker begint de rolkooi vorm te krijgen.
Na 1 zaterdag puzzelen en passen staan de eerste buizen erin.
Ondertussen heeft de Carl zich een paar uur in de koffer genesteld, gewapend met een lastoorts en een paar kussens om het comfort wat te verhogen. Resultaat is dat de kokers nu netjes op hun plaats staan en volledig afgelast zijn. Het geheel geeft een solide indruk dus we zijn weer meer dan tevreden.
Aan de binnenkant hebben we nog een “afwaterplaatje” gelast zodat hier niet teveel vuiligheid kan achterblijven.
Al bij al was dit toch wel een stukje waar redelijk veel tijd ingekropen is maar nu kunnen we aan de rolkooi verder doen. Ons doel is deze voor de jaarswisseling klaar te hebben.
Omdat de veren over de schokbrekers zitten in onze achterophanging moeten we de originele schokbrekersteunen versterken. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze 7cm te verhogen zodat we een iets langere veerweg hebben.
