Al zijn we geen fan van Murphy, we willen toch goed voorbereid zijn. In de praktijk wil dit zeggen dat we een aantal kritische onderdelen preventief aan het dupliceren zijn. Het gros van het plooiwerk en snijwerk is gedaan voor de radiator en uitlaat. Nu alles nog netjes in elkaar lassen.
Omdat we onze benzinetank wat groeihormonen hebben toegediend hebben we het framewerk van het reservewiel ook maar “gerestyled”. Bijkomend hadden we er niet bij stilgestaan dat we ook wel eens een modderig wiel zouden moeten vervoeren. Het zou zonde zijn onze flashy tank met modder te besmeuren daarom hebben we deze keer een alu “opvang”bak voorzien.
Het geheel is ook wat eenvoudiger geworden en huisvest deze keer ook de krik.
Normaal gesproken zouden we ons vliegwiel laten zitten tot de volgende keer de versnellingsbak eruit moest. Geholpen door onze vrienden van Sadev is dit eerder gebeurd dan voorzien.
Dat ze bij BMW ook af en toe een dwaling hebben is nu wel bewezen. Ik heb soms nogal problemen om dingen vast te draaien, vooral de kleinere M6 en M8 bouten krijgen het soms hard te verduren. Omdat ik dacht dat de deuren er zouden afvliegen heb ik ze maar degelijk aangedraaid, met als gevolg een afgebroken draadeind van de scharnier.
Ook al zijn we een beetje Apple addict deze keer hebben we voor windows gekozen. En omdat we er ook nog eens 100% van tevreden zijn heeft het zeker niets met PC’s te maken 🙂
Omdat we over alles veel teveel nadenken heeft het potje om de oliedampen op te vangen weer een beetje een eigen leven gaan leiden.
Versie 1 was een commercieel verkrijgbaar rechthoekig rood geanodiseerd alu potje, speciaal bedoeld voor dit soort doeleinden. Maar omdat de diameter om de dampen binnen te leiden wat klein was en moest aangepast worden (lees aan gelast worden) dreigde het een estetisch niet verantwoorde knoeiboel te worden.
Omdat we niet geloven in laxeermiddelen of lavementen hebben we maar geopteerd voor een operatieve ingreep.
Tot 3 keer toe hebben we de onhandelbare dikke darm naar de warmtewisselaar moeten aanpassen. Gezien de korte verbindingen, is buigen bijna niet haalbaar, of de lengte klopte net niet, of de leiding stond onder teveel spanning. Na enkele verwoede pogingen hebben we uiteindelijk gekozen voor een aaneenschakeling van een serie Goodridge koppelstukken en dit lijkt beter te lukken.
Voeldis, is eigenlijk gewoon Thomas Johann Seebeck uit Tallinn maar ze noemen hem Voeldis omdat iedereen altijd vraagt : “voeldis hoe warm het is.”
Gelukkig heeft ons verhaal weinig of niks met Vespa’s te maken en willen wij eigenlijk alleen maar zo weinig mogelijk risico nemen om onze S14 krachtbron in de soep te draaien.
In eerste instantie was het de bedoeling om ook achteraan aerocatch sluitingen te gebruiken. Niet zozeer om onze Cx waarde te verbeteren maar het oogt gewoon veel beter dan die traditionele sluitingen. Helaas kan het klepje net niet onder de spoiler. Met tegenzin toch maar de gebruikelijke sluitingen gemonteerd.
