Ondertussen zijn er weer wat uurtjes bekabelen gepasseerd wat resulteert dat alle bedrading in het motor compartiment klaar is (behalve de motorkabelboom zelf).
Nu nog wat sensoren en het dashboard aansluiten en we kunnen aan de motorkabelboom beginnen. Het einde komt in zicht. Onnodig te vertellen dat het verschrikkelijk begint te kriebelen.
Voor dat de Sadev in het huwelijk kan treden met de S14 motor moesten we de olieleidingen nog voorzien. Een dash-4 aanvoer- en een dash-3 ontluchtingsleiding was het enige wat we nodig hadden. Nog even puzzelen om de juiste positie van de doorvoeren te bepalen en de schakeldoos kan tegen het blok geschroefd worden. We hebben ondertussen ook gemerkt dat de bijgeleverde schakelstang 5cm te kort is. Gelukkig kunnen we dit snel opnieuw maken van een chroom moly buisje dat we ook nog een plooi moeten geven om de tunnel niet te raken.
Aangezien sommige deze dag aanwenden om ter hemel te varen hadden wij vandaag heel andere plannen. Eigenlijk een beetje een omgekeerde beweging, wij hadden het snode plan opgevat onze motor te laten neerdalen op aarde, of beter in de carrosserie en deze keer mag hij daar blijven. Gezien de isolatiewerken nog niet helemaal voltooid waren en Luc en Bert, de isolatoren van dienst, belet waren moest vriend Rob deze taak in zijn eentje verder zetten. Een uitgelezen moment om te bewijzen dat goede punten voor knipvaardigheid in de kleuterklas later in het echte leven hun vruchten kunnen afwerpen.
Dirk heeft al enkele uren getraind in de sauna maar om de temperatuur in de cockpit niet nodeloos de hoogte in te jagen gaan we heel het schutbord en de tunnelbak bekleden met folie die als hitteschild dient. Dus wederom het betere knip en plakwerk. Omdat Luc 2 weekends verhinderd is, is vriend Bert de gelukkige van dienst. Veel rechte kanten zijn er helaas niet te bespeuren en de talloze doorvoeren, klemmen en andere spelbedervers maken het best een tijdrovende karwei. Alvast een glimp van de half afgewerkte bezettingswerken 🙂
Zoals reeds eerder vermeld hebben we gekozen voor Jenvey ETA-2 throttle actuator. Niet de meest omvangrijke positioneringsmotor, en gelukkig ook maar want echt veel plaats tussen de motor en het schutbord is er niet in de M3.
Voor het geval dat onze motor zwaar begint te hijgen en te puffen van de inspanning hebben we een proper alu potje gemonteerd om al dat oliezweet netjes op te vangen.
Hopelijk gaat dit niet tot overgewicht lijden maar sommige van deze beugels gaan het erg zwaar te verduren krijgen vandaar dat we hier en daar gekozen hebben voor een mm-ke meer om geen risico te lopen.
In ieder geval de laatste kilo’s 25CrMo4 liggen klaar om gepoederlakt te worden.
Jammer dat we 1 x 90° bocht tekort kwamen anders het het koelcircuit volledig klaar geweest dit weekend.
Enkel shots van de R-Box M3 waterleiding. We gaan het eerst op deze manier testen en als alles goed blijkt te gaan laten we de siliconenslangen op maat maken.
